به طور کلی، ساختار جملات انگلیسی بریتیش تفاوت زیادی با انگلیسی امریکن ندارد. در حقیقت، اگر زبان مادری تان انگلیسی نباشد، ممکن است حتی متوجه این اختلافات نشوید. در عوض، تفاوت معنایی و تلفظی قابل توجهی بین انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی است.
ما در مقاله ” تفاوت لهجه بریتیش و امریکن”  به طور کامل این تفاوت‌ها را بررسی کرده‌ایم.

تفاوت گرامری انگلیسی بریتیش و امریکن

استفاده از زمان گذشته

آمریکایی‌ها بطور کلی، از زمان حال کامل (قسمت سوم فعل + have / has + فاعل) خیلی کمتر از انگلیسی‌ها استفاده می‌کنند. در واقع، امریکایی‌ها زمان گذشته ساده را جایگزین حال کامل می‌کنند. این جایگزینی اکثرا در دو حالت اتفاق می‌افتد:
1-صحبت درمورد کارها یا فعالیت‌هایی که در زمان گذشته صورت گرفته اما تاثیرش تا زمان حال ادامه داشته است.

2- هرگاه بخواهند از قیدهای already, just, yet استفاده کنند.

تطبیق فعل با اسامی جمع

اسم‌های جمع در انگلیسی بریتانیایی اسامی که به یک گروه خاصی از افراد یا اشیاء دلالت دارد مانند: staff(کارمندان) / government (دولت) / class, team (تیم کلاسی)_ می‌توانند هم با فعل مفرد و هم با فعل جمع به‌کار روند. بعبارت دیگر، اگر اسم جمع به عنوان یک ایده بکار رود با فعل مفرد و اگر به تعدادی از افراد یا اشیاء اشاره کند، با فعل جمع بکار می‌رود. به مثال زیر توجه کنید:

My team is winning.

تیم من برنده است.

The other team are all sitting down.

تیم‌های دیگر همگی نشسته‌اند.

در انگلیسی امریکن، اسامی جمع همیشه با فعل مفرد بکار می‌روند. یک آمریکایی معمولا می‌گوید:

Which team is losing?

کدام تیم می‌بازد؟

درحالیکه یک بریتانیایی می‌تواند از هر دو فرم فعل (مفرد / جمع) استفاده کند:

Which team is/are losing?

کدام تیم می‌بازد؟

کاربرد افعال take و have

در لهجه بریتیش، فعل have غالبا بعنوان افعال تهی (افعالی که به تنهایی معنایی ندارند و معنی آن‌ها به اسم بعد از خودشان وابسته است) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

I’d like to have a bath.

می‌خواهم حمام کنم.
در این شرایط، فعل have معمولا با اسامی که به فعالیت‌های روزمره مانند شستشو یا استراحت کردن مربوط می‌شوند، همراه است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

She’s having a little nap.

او در حال چُرت زدن است.

I’ll just have a quick shower before we go out.

من قبل از رفتن فقط یک دوش می‌گیرم.
در حالیکه آمریکایی‌ها از فعل take به جایِ have استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال:

Joe’s taking a shower.

جو دارد دوش می‌گیرد.

I’d like to take a bath.

می‌خواهم حمام کنم.

Let’s take a short vacation.

بیا یک تعطیلات کوتاه داشته باشیم

Why don’t you take a rest now?

چرا الان استراحت نمی‌کنی؟

کاربرد افعال کمکی

در انگلیسی بریتیش معمولا برای پاسخ دادن به سوالات بله / خیر، از افعال کمکی استفاده می‌شود. به مثال زیر دقت کنید:

A: Are you coming with us?
B: I might do.

الف) با ما می‌آیی؟
ب) شاید بیآیم.
اما در لهجه امریکن از فعل کمکی در پاسخ به سوالات بله / خیر استفاده نمی‌شود.

A: Are you coming with us?
B: I might.

الف) با ما می‌آیی؟
ب) شاید بیآیم.
همچنین، در لهجه بریتیش از needn’t اغلب به جایِ don’t need to استفاده می‌شود.

They needn’t come to school today.

نیازی نیست آن‌ها امروز به مدرسه بیایند.
در حالیکه در لهجه امریکن، don’t need to رایج‌تر است. و در حقیقت، استفاده از needn’t متداول نیست.

They don’t need to come to school today.

نیازی نیست آن‌ها امروز به مدرسه بیایند.

کاربرد Shall

بریتانیایی‌ها برخی اوقات از shall به عنوان یک جایگزین برای زمان اینده استفاده می‌کنند. (برای فاعل I, We)

I shall/will be there later.

من بعدا آنجا خواهم بود.

اما استفاده از shall بعنوان یک جایگزین برای will در انگلیسی امریکن غیرمعمول است.
همچنین در لهجه بریتیش، هرگاه بخواهند نظر کسی را بپرسند از shall I/we استفاده می‌کنند:

Shall we ask him to come with us?

بنظرت باید ازش بپرسیم که با ما می‌اید یا نه؟
این در حالی است که در انگلیسی امریکن معمولا از should به جایِ shall استفاده می‌شود.

Should we ask him to come with us?

بنظرت باید ازش بپرسیم که با ما می‌اید یا نه؟

استفاده از حرف اضافه

در انگلیسی بریتیش حرف اضافه at بهمراه بسیاری از قیود زمان بکار می‌رود.

at Christmas/five o’clock

در کریسمس / در ساعت 5

at the weekend

در آخر هفته
در حالیکه آمریکایی‌ها بر سر کلمه‌ی weekend (آخر هفته) حرف اضافه on قرار می‌دهند.

Will they still be there on the weekend?

آیا آن‌ها اخر هفته هم در آنجا خواهند بود؟

She’ll be coming home on weekends

او آخر هفته به خانه خواهد آمد.

علاوه بر این، در بریتیش غالبا قبل از کلماتی مانند دانشگاه (universities) یا سایر موسسات، خرف اضافه at بکار می‌رود.

She studied chemistry at university.

او زبان فرانسه را در دبیرستان مطالعه کرد.
این در حالی است که آمریکایی‌ها از حرف اضافه in برای این کلمات استفاده می‌کنند.

در بریتیش برای بیان تفاوت از عبارت different from/to و در امریکن از different from/than استفاده می‌شود.
from/than استفاده می‌شود.

در لهجه بریتیش، حرف اضافه to  همیشه بعد از فعل write (نوشتن) بکار می‌رود. اما در لهجه امریکن بعد از فعل write حرف اضافه‌ای قرار نمی‎‌گیرد.

افعال زمان گذشته

همانطور که می‌دانید، در افعال باقاعده برای شکل گذشته و قسمت سوم (Past Participle) به آخر فعل ed اضافه می‌کنیم. مثلا گذشته فعل look ؛ looked است.
این موضوع در هر دو لهجه امریکن و بریتیش صدق می‌کند. اما در انگلیسی بریتیش برخی از افعال باقاعده هستند که به جای ed، از t در انتهای فعل استفاده می‌شود. البته در انگلیسی بریتانیایی معمولا می‌توان از هر دو حالت برای زمان گذشته یا قسمت سوم استفاده کرد. این در حالی است که آمریکایی‌ها برای گذشته کردن افعال باقاعده فقط از ed استفاده می‌کنند.

برخی از این افعال در جدول زیر آورده شده است:

سخن پایانی

لهجه بریتیش و امریکن دو گویش مهم و شناخته شده‌ی زبان انگلیسی هستند. این دو لهجه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. تفاوت معنایی لهجه امریکن و بریتیش کاملا مشهود و قابل درک است. اما تفاوت ساختاری این دو گویش ریزه کاری‌هایی دارد که تنها با دقت و تمرین زیاد می‌توان به آن‌ها مسلط شد. در این مقاله از سایت EE4U تلاش شد شما را با مهم‌ترین تفاوت‌های گرامری بریتیش و امریکن اشنا کنیم. امیدواریم توانسه باشیم شما را در یادگیری بهتر این زبان بین المللی کمک کرده باشیم. اگر سوالی در رابطه با تفاوت لهجه امریکن و بریتیش از نظر گرامری، دیکته و یا معنایی دارید، لطفا پرسش خود را در قالب کامنت به ما منتقل کنید.