have داشتن
فعل have/has(داشتن) در زمان حال ساده به صورت زیر صرف میشه :
| جمع | Plural | مفرد | Singular |
| ما داریم | We have | من دارم | I have |
| شما دارید | You have | تو داری | You have |
| او(مذکر) دارد | He has | ||
| آن ها دارند | They have | او(مونث) دارد | She has |
| آن(شیء،حیوان و…) دارد | It has |
فعل have به عنوان فعل اصلی
در این درس در رابطه با معانی فعل have به عنوان یک فعل اصلی صحبت می کنیم (البته have به عنوان فعل کمکی هم کاربرد گسترده ای دارد که بعدها به آن می پردازیم). از فعل have به صورت کلی برای “نشان دادن مالکیت” استفاده می شود. یکی دیگر از کاربردهای نسبتا محدود تر have استفاده از آن به معنای “خوردن” است.
I have a book.
(من یک کتاب دارم.)
I have dinner.
(من نهار می خورم.)
البته استفاده از have به عنوان خوردن معمولا در زمان حال ساده صورت نمی گیرد یا اگر صورت بگیرید در یک ساختار گرامری مشخص مثل ساختار زیر، پس نیازی نیست نگران تشخیص این دو معنی از هم باشید:
I usually have dinner every day.
(من معمولا هر روز شام می خورم.)
در این جمله مشخص است که ما در مورد داشتن شام صحبت نمی کنیم بلکه در مورد خوردن صحبت می کنیم.
صرف فعل have
فعل have دومین فعل بی قاعده در زمان حال ساده است (have و be تنها افعال هستند). البته صرف کردن have به پیچیدگی be نیست. جدول زیر نحوه صرف این فعل را نشان میدهد:
| شکل صرف شده have | معنای فارسی |
| I have | من دارم |
| You have | تو داری |
He has
She has
| It has | او دارد |
| We have | ما داریم |
| You have | شما دارید |
| They have | آنها دارند |
احتمالا الان دارید به این فکر می کنید که “ای بابا این که اصلا بی قاعده نیست!” دلیل بی قاعده خواندن فعل have تنها این است که در سوم شخص مفرد به جای آنکه مثل بقیه افعال بن آن ثابت باشد و به آن –s اضافه شود، تغییری اندک در بن آن صورت می گیرید. در کل صرف فعل have خیلی ساده تر از فعل be است.
سوالی کردن و منفی کردن در جملات با have
در انگلیسی امروزی برای سوالی کردن و منفی کردن جملات با استفاده از فعل have با این فعل مانند یک فعل معمولی رفتار می شود. یعنی باید از فعل کمکی do برای سوالی کردن و منفی کردن استفاده کنیم. به مثال های زیر توجه کنید:
Do you have a book?
(آیا تو یک کتاب داری؟)
Yes, I do.
(بله، دارم.)
No, I don’t.
(خیر، ندارم.)
No, I don’t have a book.
(خیر، من یک کتاب ندارم.)
Does he have a pen?
(آیا او یک خودکار دارد؟)
Yes, he does.
(بله او دارد.)
No, he doesn’t.
(خیر، او ندارد.)
No, he doesn’t have a pen.
(خیر، او یک مداد ندارد)
البته اگر به کتاب های قدیمی زبان انگلیسی مراجعه کنید ممکن است ببنید که برای ساختن جملات سوالی و منفی از همان فعل have استفاده شده. یعنی همان جمله بالا به این صورت استفاده شده:
Have you a book?
Yes, I have.
No, I haven’t.
No, I haven’t a book.
این ساختار امروزه از نظر گرامری اشتباه به شمار می رود. اما از آنجا که در ایران همچنان کتاب های پنجاه تا هفتاد سال پیش تجدید می شوند ممکن است به آن بربخورید. پس فراموش نکنید که در صورتی که در زمان حال ساده از فعل have به عنوان فعل اصلی استفاده می کردید باید برای منفی کردن و سوالی کردن آن از فعل کمکی do استفاده کنید. (بعدها بیشتر اهمیت این نکته را درک خواهید کرد!)
شکل کوتاه فعل have
فعل have هم مانند فعل be یک شکل کوتاه را به همراه ضمیر می سازد. جدول زیر نحوه ساختن شکل کوتاه در حالت معمول رو نشان میدهد.
| I’ve |
| I have |
| You’ve |
| You have |
He’s
She’s
| It’s |
He has
She has
| It has |
| We’ve |
| We have |
| They’ve |
They have
1 دیدگاه
اولین کسی باشید که در مورد این مطلب اظهار نظر می کند.
توضیحات خیلی کامل و عالی و ودیو زیبا